Duitsland-
-
Grüße aus Hennef/Buchholz 12.6.010
A.Bieber
Hallo
Herr Jäckel,
Herr Mütze und Annemarie...!!!
ich glaube ich kann heute zum endspurt
und Zieleintreffen
gratulieren...?!!!!!!!!!
Hatte schon mehrmals versucht Sie anzurufen.
auf der angegebenen Tel.Nr.auf
dem Fjyer.Es hat leider nicht geklappt.
wie isch auf
den Bildern sehen kann, sind sie alle guter Laune und die Tour
hat viel Spaß und Freude
bereitet.
Sie sind eben " Macher..!"
Sicher gibt es zum Wiedersehen viel zu Erzählen...!
Ich
wünsche noch einen guten Ausklang des Freundschaftslaufes. Es gibt ja
nun allen Grund
zum Feiern...!!
Eine gesunde und glückliche Rückkehr wünscht allen Teilnehmern des
Freundschaftslaufes
Anita Bieber vom ZFG-
-
Duitsland Polen 2010
Ongeveer een half jaar geleden kwam Heinz Jäckel op het idee om naar de partner-
stad van Hennef, nl Nowy Dwor Gdanski in Polen te lopen. De 1030 km moesten in
18 dagen overbrugd worden.
Omdat Heinz altijd voor het goede doel loopt, de kinderbescherming van Hennef,
werd deze ingeschakeld en ook de burgemeester van Hennef. Deze schreef een
brief aan alle burgemeesters van de etappeplaatsen en het resultaat was, na enig
aanhouden, overweldigend.
Er werd een kleurig document gemaakt, voorzien van de diverse stadswapens, dat
ondertekend zou moeten worden door de burgemeesters, naderhand aangeduid als
‘de rol’.
Joachim Barthelmann, maker van andere lange lopen, had een routeplanning ge
maakt en was zo enthousiast, dat hij mee wilde lopen.
Op 26 mei was het dan zover. De lopers, Heinz, Joachim en ik, Frank Speer, gast
loper voor drie dagen, en Frau Kummer, gastloper voor ca 20 km stonden aan de
start. Ook onze eigen dames waren er, alswel de dames van de Kinderbescherming,
de mensen van de Pers en lokale TV, Hr van Riesen van de Partnerstädteverein, en
de burgemeester, herr Piepke. We kregen 18 boeken mee over Hennef, om aan de
burgemeesters te overhandigen.
Na de nodige formaliteiten zoals handtekening op de rol en een extra loopje voor de
foto’s en tv, kon het grote avontuur beginnen.
Hoewel we starten met een mager zonnetje, ging het naderhand toch regenen en die
bui bleef zo’n drie dagen boven ons hoofd hangen. Het regende harder of zachter,
we waren drijf en drijfnat. Gelukkig zagen we na 12 km de camper en konden we
even droog zitten. Toch wel fijn zo’n rijdend huisje. Na drie dagen regen werd het
droog, en toen ineens heel warm. Op de wegen wordt de temperatuur aangegeven,
een keer in de lucht en een keer op de weg. Die was soms 28°C en 48° op de weg!!
Het zat Joachim niet mee, al gelijk de eerste dag een blessure, die kon de volgende
dag al niet meer lopen, maar gelukkig had hij zijn fiets bij zich en heeft ons al fietsend
begeleid.
Ook Frank was iets minder fortuinlijk en heeft enorm afgezien, maar het is een echte
volhouder en heeft de geplande drie dagen ons vergezeld. Het is een gezellige loper
en hij is na deze drie dagen helemaal enthousiast over het ultralopen.
De eerste dagen waren de routes erg bergachtig, dus wel zwaar. Later was het vlak-
ker, maar werden de routes ook langer. Zo af en toe met een gastloper/loopster. Ook
een burgemeester liep 20 km mee.
Een dagetappe was tussen 45 en 68 km. Meestal was er een afspraak met de burge
meester, bijv. 1600 hrs. De ene keer moesten we ons haasten om de afspraak te
halen, de andere keer hadden we tijd genoeg, maar het was altijd wel grappig, bij
tijdgebrek, of lange rijen bij de kassa, zeg je dat je op tijd bij de burgemeester wilt
zijn.
Ze waren er bijna allemaal, ik geloof dat er slechts één ‘n plaatsvervanger had ge-
stuurd. De ene ontving je op de stoep van het stadhuis, handtekening op de ‘rol’, het
T-
de omgeving zo mooi en de mensen zo vriendelijk, kadootje in ontvangst nemen en
nog wat vrolijk, veilig gebrabbel en dan gingen we verder. Douchen, droge kleren
aan. Er waren ook plaatsen bij die complete ontvangst hadden voorbereid, met
broodjes, koffie, thee, warme worst, bijv. in Einbeck met kratten bier!!
In Rüdersdorf met champagne!! (en ’s avonds uit eten met de burgemeester en zijn
gezin).
In Schwanebeck was onze start ongeveer gelijk met het begin van de school. Mevr
de burgemeester had georganiseerd dat de jeugd ons zou begeleiden door het stad
je, tot aan de stadsgrens. Dolenthousiaste jeugd! Naderhand hoorden we al dat er
enkelen ook ultraloper wilden worden.
En dan zo’n opblaas-
voor ons. Het volgende dorp had een complete tribune gebouwd, het werd steeds
gekker. De laatste dagen werden we opgewacht, het begon bij de grens. Annemarie
vond al dat die politieauto hun verdacht veel in de gaten hield, maar toen kwam er
een heer naar de camper die zich voorstelde als de burgemeester van Kostrzyn,
Polen. Daar werden we via het gemeentehuis naar onze ‘unterkunft’ gebracht.
Enkele dagen later werden we door andere lopers opgewacht die de laatste kilome-
ters met ons wilden lopen. Een keer waren het er slechts 5, maar de laatste dag wel
30. dat was echt spectaculair, al die lopers en lopertjes, politieauto’s ervoor, onze
camper achter ons aan, en daarachter een kilometerlange file. Zo liepen we binnen
in het stadje, waar de Werder-
beuren, WIJ waren de attractie. Boven op het podium werden we nog eens geëerd,
bloemen, en een prachtige plaquette: Willema Mütze (de a achter Willem betekent
zoiets als: de heer)
Op een dag ging de auto kapot. Die werd gerepareerd door een perfect Nederlands sprekende Pool…
De route was in totaal 1022 km, we hadden ca 20.000 hoogtemeters. Het was een
schitterende route, we hebben veel plezier gehad, het was meer als de moeite waard.
-