Limburgs Zwaarste2015
Beste Annemarie en Willem,
Ik heb afgelopen zaterdag onwijs genoten! Wat een toploop en toporganisatie!!
Ik ben er volgend jaar zeker weer bij.
Groeten,
Max
Goedemorgen Annemarie en Willem, Langs deze ietwat onpersoonlijke weg wilde ik jullie, en alle
vrijwilligers, heel hartelijk danken voor een prachtig mooie dag. Helaas wist ik niet verder te komen
dan post 5 wegens een blessure die, als ik eerlijk ben, mij had moeten weerhouden om te starten.
Toch ben ik blij dat ik gistermorgen van start ben gegaan… Wat een prachtige route, perfect
uitgepijld en door een machtig mooi loopgebied. De verzorging onderweg was ook perfect,
inclusief de vier stukken troost-
service voor gestrande lopers en het plaatje is bijna compleet. De mooie oorkonde en dito
handdoek als blijvende herinnering, al zal ik voor de laatste volgend jaar op eigen kracht de finish
moeten/willen halen. Het was een machtig mooie ervaring en ik kom volgend jaar zeker terug naar
’t bronsgroen eikenhout… Nog een prettige dag verder,
Freonlik groetsjend,
Andries Welles LIPPENHUIZEN (FRL)
Annemarie en Willem, Ik wil jullie heel erg bedanken voor deze geweldige dag. Onwijs mooie
route, goed gepijld, mooie vergezichten. Goede verzorgingsposten, (ze waren allen
erg enthou-
siast, geeft echt een boost op dat moment). Mijn eerste keer een afstand boven de 58 km is een
onvergetelijke 80 km geworden. De handdoek, zal na elke loop een mooie herinnering teweeg
brengen.
Nogmaals bedankt!
Gr, John Smeets
Hoi, Het was "Loop" met hoofdletter zaterdag. Heerlen, Nederland, was start en finish.
Om 6uur start, 100km, 2600 hoogte meters. 14uur later finish, eigenlijk 2 minuten vroeger, dus
mijn persoonlijk doelstelling-
vrouwen beter tegen pijn kunnen als ik). Het bestond uit twee delen voor mij. 60km genieten, de
foto's zijn ook van toen. En dan een marathon lang afzien, dat was nieuw. Lichaam ging heel diep,
het kopje wilde blijven gaan. Gevolg is een stevige overbelasting, gezwollen enkel/scheenbeen.
Na de tocht heb ik nog net gedoucht, de meneer van het hotel heeft me een boterham met hesp
gemaakt en die heb ik in mijn bed/ingedommeld binnen gespeeld. Vele leuke gesprekken gehad
het eerste deel, machtige streek (waar vandaag de Amstel gold race is). In het laatste deel zijn die
gesprekken gestopt en heb ik in boomstronken everzwijnen en en zelf één keer een neushoorn
gezien, maar dat blijft onder ons. Met één woord zou ik zeggen: "BRUTAAL". Maar dikke fun, zelfs
de day-
Groeten, Dries Brouckaert
Beste Willem en Annemarie, Wij hebben ons zoals gewoonlijk weer kostelijk vermaakt met het
loopvolk. Tussendoor hebben wij genoeglijk bijgepraat met Klaus en Cecille, maar uitgepraat zijn
wij nog niet. In Wylre waren weer wat linten en pijlen verdwenen. Klaus heeft dit gerepareerd. Op
de koploper na toonde iedereen hiervoor begrip. Verder was bijna niemand van het rechte pad
afgeweken. Degenen die even het spoor bijster waren geraakt weten dit aan zichzelf. Hein
Bodelier verklaarde dat alles goed te vinden was, vermits je niet op de grond bleef staren. De
koploper was een wonderlijk mens. Hij was helemaal over zijn toeren en niet aanspreekbaar.
Gelukkig was het contrast met de andere lopers groot. Deze liepen genietend rond, maakten een
praatje en prezen de verzorging voor wat betreft de inhoud en uitvoering. Na het sluiten van de
post Sousberg is Carry nog bijgevoederd. Daarna zijn wij huiswaarts gekeerd. Door mijn schuld
heeft Leny de finish gemist. Ik was gevloerd door het missen van mijn middagdutje. De spullen
willen we na het opruimen van de puinhoop maandag terugbrengen.
Met vriendelijke groeten, Simon Blok
Annemarie en Willem Andermaal bedankt voor deze supermooie trail. Puur genieten van het
mooie Limburg. Voor mij een ware vakantiedag.
Tot later. Johan Bogaert
Hallo annemarie en willem, ik had een geweldige dag vandaag, maar de handdoek met mijn naam
erop is een super verrassing, heel hartelijk bedankt ervoor, en natuurlijk ook voor de fijne dag,
alles was perfect geregeld.
Groetjes, Margo Visser
Willem, Annemarie en vrijwillers, het was weer een TOP dag, bedank! Met vriendelijke groet, Ron
Nagtzaam
Limburgs Zwaarste de 101 km ultra voorjaarsklassieker door "ut sjoone" Zuid Limburg. Gisteren
was het weer zover. Een schitterende route uitgezet door Willem Mütze over trailpaadjes, soms
zelfs geen paadjes, door bossen en weilanden. Onderweg super-
door Annemarie Hosli en de vele vrijwilligers. Als loper kwam je niks tekort. Ook het weer was
fantastisch en op sommige punten zag je slierten wielrenners van de Amstel Gold tourtocht de
heuvels op zweten. Het lopen ging erg goed. Wat vervelend was, was dat mijn loopmaatje Wim
Reumkens met wie ik al 4 x eerder op een 100km heb mogen finishen, bij 55 km last kreeg van
een eerder opgelopen kuitblessure. Hij besloot de afstand in te korten en zei dat ik door moest
lopen en dan nog voor het donker zou kunnen finishen. Dat is gelukt. De resterende 46 km gingen
nog prima en gefinished in 14:34 in de sfeervolle voetbalkantine waar elke loper met applaus
wordt binnen gehaald. Toen kreeg ik te horen dat Wim toch nog voor de 100 km was gegaan. Zo
sjiek, super en hij heeft zijn 200ste ultra op karakter uitgelopen. Het was een heerlijke dag :)
Henk Geilen bedankt voor je enthousiasme!!
Lianne van Avesaath
Zo, Limburgs Zwaarste zit er weer op. En zwaar was het. Tot 60 km goed en lekker gelopen. Toen
last van warmte, wind en mijn maag. Besloten om de laatste lus niet meer te lopen. Dit keer dus
geen 100 maar ach... met 80 km ben ik ook heel tevreden. En... met 80 km je jubileum van 150
(ultra)marathons vieren bij Willem en Annemarie Hosli is ook heel bijzonder!!!
Rudy van der Heyden
Limburg zwaarste op het programma!. Het is het bekende loopje van Willem en Annemarie
en volgens kom daar heel erg graag, zo mooi Zuid limburg in het voorjaar en een prima heuvel
training voor de 24 uur in Steenbergen. Lekker veel hoogtemeters maken, beetje afzien, maar
vooral rugzakje op en genieten van de natuur. De start is wel erg vroeg!!, 6 uur in de ochtend,
gaap!!!!. Morgen op pad en we maken er een mooi lang vakantie weekend van samen met
vrouwlief!!!. Hierbij nog het filmpje van 4 jaar geleden en liep toen samen met Léonie van den
Haak de 80km, ik was zo te zien wel ietsje zwaarder als nu!!!. https://www.youtube.com/watch?v=aRIKTyRJMUg
…..
JAAAAA, 9:38 uur , 80km limburgs zwaarste!!!. Een PR, 40 minuten sneller dan ooit en zelfs ruim
1 uur sneller dan vorig jaar!!!. Ik super blij en dat met al die hoogtemeters en
klimmen en klaute-
ren.. Ik super blij, joehoe...
Rinus Running
Bloed zweet en tranen. Nou ja eigenlijk een beetje bloed, heel veel zweet en een paar tranen.
Gisteren een van mijn zwaarste wedstrijdjes ooit gelopen. Maar ik moest en zou finishen dus heb
ik alle pijn genegeerd en ben gewoon steeds doorgelopen. Als je blijft bewegen kom je namelijk
uiteindelijk altijd bij de finish. Ik had me de weken ervoor een mooi schema opgesteld, en dat
Lianne van Avesaath terloops aan het begin van de wedstrijd medegedeeld. Bergop rustig doen,
op het vlakke goed doorrennen en bergaf volle pulle. Dan is 13,5 uur mogelijk. Helaas de zondag
ervoor bij een training een zweepslag in de linkerkuit opgelopen. Niks aan te doen. Vrijdag
gestofzuigerd en oeps het schoot er weer in. Bij de start even spannend hoe het zou gaan. Voelde
de verharding de hele tijd zitten, maar kon goed doorlopen. Bij km 53 ging echter het mis, met de
voet tegen een steen gestoten en de pijn was meteen helemaal terug. Kon de voet niet meer goed
neerzetten. Tegen Lianne gezegd dat ze alleen door moest, want we hadden over die eerste
53 km nog net geen zeven uur gedaan, dus prima op schema. Zelf ben ik verder gehoempeld.
En dan is 49 km nog heel ver. Boh wat kan een mens kapot gaan. En ondanks de constante pijn
en het niet sneller kunnen, maar wel willen, heb ik toch heel erg genoten. Wat een prachtig weer,
wat een schitterend parcours, het mooiste wat het zuiden te bieden heeft. En wat was het weer
goed georganiseerd en verzorgd. De hele route was perfect gepijld en bij de verzorgingsposten,
ingericht als kleine buffetjes, moest je steeds weer kiezen wat wel/niet te nemen, want overal wat
van pakken was gewoon te veel. Dus net als Hans Jurriaans genoeg vlaai gegeten. Uiteindelijk
ben ik als allerlaatste gefinisht. Het was al donker. Mijn schatjes wachtten me buiten op. Want het
was een jubileum deze keer, mijn 200ste. En binnen was dat ook al bekend (wah Lianne ) en had
Willem weer wat geregeld. Leuk dat mijn grote loopvriend Henk ondanks dat hij momenteel even
langs de kant zit, er toch was.
Dank je Henk! Maar ook alle anderen heel erg bedankt, Willem, Annemarie, Carry, Astrid, Henry,
Door, Dieter, Simon, Leny, Klaus, Cecile, Mia, Mat, en alle andere verzorgers.
Wim Reumkens
Ut woar geweldig.
Bedankt voor de geweldige route en alle goede zorgen.
We hebben als groep (LG Vijlen) genoten en zelfs mijn eigen achter tuin toch nog weer een paar
nieuwe paden leren kennen
Gr Bert
Vrijdag heb ik samen met organisator Willem Mütze van (Nederlands-
over 100, 80 of 60 km en Alex Wijsman het af te leggen parcours gepijld, ttz. een lus van 22 km
beginnend bij Vijlen (Nederlands hoogst gelegen dorp) ... geniet even mee van een korte digitale
impressie. Morgen om 7.30 u. gaan Elsi, mijn dochter Kristel en ik weer samen die lus lopen om te
checken of alle lintjes en bepijlingen er nog hangen. Op een van de foto's ga je de Etixx Quick
Step ploeg zien die er nog even kwam trainen voor de klassieker Amstel Gold race op zondag
Vandaag hebben dochterlief Kristel, Elsi en ik nogmaals de 22,3 km -
Zwaarste gelopen, ditmaal ter controle van de lintjes en bordjes ... en maar goed dat we het
deden, heel wat lintjes waren verdwenen en enkele bordjes, stukgescheurd of helemaal weg ...
waar mensen zich al mee bezighouden, nietwaar
Micha Havreluk
Annemarie en Willem. Het was inderdaad een fantastische aflevering van Limburgs zwaarste.
Jullie hebben heel enthousiaste vrijwilligers die een vette pluim verdienen.
Ook weer een compliment voor jullie beiden voor de voortreffelijke organisatie en enthousiaste
onthaal tijdens de finish ook voor de laatsten die binnenkwamen.
Op naar de 10de editie!
mvg Arno Jeurissen
Jullie ook bedankt voor weer een top organisatie.
Zie jullie weer in Berg en Dal in oktober.
Herman Krijnen uit Zundert.
Dag Willem en Annemarie,
Bedankt voor de leuke attentie (volgende keer graag alleen een maatje groter😉).
Tevens wil ik jullie en natuurlijk alle vrijwilligers bedanken voor weer een mooie en goed
georganiseerde Limburg zwaarste. ben er volgend jaar als vanzelfsprekend weer bij.
Groetjes, Misschien tot zondag in Dusseldorf.
Rudy
Beste Willem en Annemarie,
Ik wil jullie heel erg bedanken voor een heerlijke dag. Mijn debuut op de 100km smaakt naar meer
en ik hoop volgend jaar zeker weer van de partij te zijn.
Dank aan alle vrijwilligers die er toch maar uren staan, zodat ik mijn hobby kan uitoefenen.
Voor de website van mijn loopgroep schreef ik een verslag dat ik graag met jullie en alle
andere lopers wil delen: http://www.hortjeom.net/2015/04/19/limburg-
Met vriendelijke groet,
Christiaan Diem
80km Limburgzwaarste 2015!.
De loopjes van Willem.en Annemarie zijn altijd zo mooi en zeker die in Zuid Limburg!. Het is
mijn 4e keer de 80km en de start is jawel, om 06:00 uur, om 4 uur er uit, en dan de startnummers
halen, praatje hier en daar, en weg zijn de 80 en 100 km lopers. Ik heb eigenlijk geen zin en loop
na een aantal km al achter aan..En ja, soms heb je maagpijn omdat je naar de wc moet, maar het
gaat niet, ken je dat?.. ik heb het zelden, maar loop 10km lang beroerd!!.Op een gegeven moment
was ik het zat en praat mijzelf aan dat het moet, klaar, niet zeuren en zoek het bos op.. Noh, dat
liep daarna veel beter, de pas erin en dan knallen, hihaha. De zon komt er aan, de kou gaat
langzaam weg, want het ijs stond op de ramen, bibber..ik haal lopers in, een praatje en gaan
en ja, het is onverhard klimmen en dalen, dat ga je voelen. Het jasje gaat uit, tis warm, maar
op de heuvels een koude rotwind.
De verzorging met vlaaien zijn top en ik haal ondertussen veel lopers in..ik moet wel iets in
houden want over 3 weken is de 24 uur.. De uitzichten zijn mooi, de klim ga ik meer vervloeken,
en de afdaling ook, hihaha, geintje.. Na de 50km loop ik de hele tijd alleen, een paar keer verkeerd
gelopen, grrr...maar dat weet je.. Ik kom de laatste 30km alleen 3 lopers van de 60 km tegen, maar
daarna is het echt alleen, nog nooit meegemaakt en ja, je hebt geen deelnemer om je op te
richten.. De laatste 8 km hou ik iets in, voel mijn boven benen, enkels, door de tractor sporen en
dan nog 4 km, de laatste verzorgingspost.. De laatste 2 km weer door een bos, en ja hoor ,
klimmen en dalen, ben er klaar mee, kan geen heuvel meer zien!!.. En ja, dan ben je er na ruim 80
km in een nieuw PR van 9:38 uur!!!!..gewoon 40 minuten eraf, hoe is die dan, hihaha. Echt gaaf en
blij, zit op de goede weg...
En natuurlijk Willem en Annemarie, Henk, Henri en velen bedankt voor deze loop, top. Ook de niet
genoemde lopers die ik tegen kwam bedankt, echt gezellig..ik heb genoten.. Nu in het vakantie
huisje beentjes omhoog, voelt allemaal goed en laat de 24 uur maar komen over 3 weken..
Doei. Rinus Running
Hi Willem and Annemarie. You did very, very, very good organization for such a beautiful run.
Additionally -
Thank you and kind regards, Pavel
Het genoegen was geheel onzerzijds. Groetjes, Coby
Beste Willem en Annemarie, Jullie beide ook hartelijk bedankt voor de organisatie. ‘t Was
inderdaad een fantastische dag. Net die twee weekjes later (dan vorig jaar) maakte dat de natuur
net iets verder is uitgelopen en hierdoor het landschap nog fraaier oogde. Meerdere keren heb ik
tijdens mijn tocht mijn bewondering voor landschap en gekozen route hardop uitgesproken: zo’n
tocht kan niet lang genoeg duren. Nogmaals dank en wellicht tot volgend jaar!
met vriendelijke groet, Martijn
Hulde voor de organisatie! Wat een geweldige dag, bedankt nogmaals! Hoop er volgend jaar zeker
bij te zijn!!
Groet, Richard Maquelin
Als jullie in staat blijken te zijn om zelfs het weer perfect te organiseren moet de rest een makkie
zijn. Top geregeld, jullie weten hoe het moet! Even nog een wijziging in de uitslag misschien :
onze 3e loper Jan Seuren is van de 100km overgestapt naar de 80km. In de uitslag is hij daar
niet vermeld. Misschien kunnen jullie dat nog rechtzetten?
Tot volgend jaar, de jubileum editie!
Gr. Theo Lamers.
Ik wil jullie natuurlijk ook allemaal bedanken voor deze fantastische dag. Zoals jullie ook al zeiden.
Het weer zat fantastisch mee. Idealen omstandigheden voor te lopen. Een heerlijk zonnetje en niet
te waar. Bedankt voor de goede organisatie van alles. De bewegwijzering was goed gedaan.
Ik ben gelukkig nergens verkeerd gelopen. Bedankt dus aan de voorlopers die hiervoor gezorgd
hebben. Ook aan de helpers en de vele bevoorradingspunten. Deze waren van veel voorzien.
Wat wil je nog meer dan een lekker stukje Limburgse rijstvlaai met een warme citroenenthee.
Volgende jaar zal ik zeker terugkomen om de 10e editie mee te maken en dan gaan we natuurlijk
voor de 100km gaan. Dank u wel!
Groetjes, Pascal Poulain
Hartstikke bedankt Annemarie, Willem en alle andere vrijwilligers.
Het was weer een topevenement. Ik heb genoten!!! Groetjes Kim
Hallo Annemarie und Willem,
ja, das war ganz sicher ein Fest, danke nochmal, dass wir teilnehmen konnten.
Wir waren um 21 Uhr zuhause Ich hoffe, wir sehen uns Sonntag, wenn nicht, alles
Gute für den Metro-
Tot ziens, Uwe
Beste Willem en Annemarie, Jullie en alle vrijwilligers bedankt voor een onvergetelijke dag!
Mijn eerste deelname aan deze prachtige wedstrijd door een mooie omgeving. Ik hoop zeker
volgend jaar weer van de partij te zijn, dan ga ik voor de 80km.
Tot volgend jaar?! Lisenka Beenders
Hoi beide, Een Belgische, west Vlaamse dikke kus rest me nog,
Dries
Jullie ook bedankt het was top georganiseerd en een top sfeer.
Wie weet tot volgend jaar voor de 100
Bedankt en groetjes, Frank Vastbinder
Jullie ook enorm bedankt voor en geweldige dag!! Tot volgend jaar, Cor
Hallo Willem en Annemarie, Super bedankt voor deze geweldige ervaring. Ik had niet
begrepen dat het de bedoeling was dat er nog afgewassen moest worden, dan had ik zeker
nog even geholpen. Bij deze wil ik jullie en alle vrijwilligers hartelijk bedanken voor jullie gezellige
enthousiaste inzet. Dit was mijn eerste keer een 100 km en weet nu al dat ik terug wil komen.
Groeten Peter Swager
Hoi Annemarie! Het was een geweldige dag! Nogmaals bedankt voor het mailcontact van te voren.
Door jouw positieve berichten heb ik het aangedurfd! Ik zag dat ik als m (man) in de uitslagen sta.
Zou je dat misschien nog kunnen aanpassen? Bedankt voor de super dag! Tot de volgende keer.
Groetjes, Esther de Joode
Hoi Annemarie. Het was echt een prachtige dag .
Het was heel zwaar maar o zo mooi .
Die rode lintjes was een goede uitkomst bij de pijltjes.
Elke keer leer je ook weer dingen bij
Zoals de rug tasje met de bidons omdat de drink systeem lekte.
Dus was het elke keer als ik wilde drinken de tas van de rug bidon
pakken drinken en weer terugdoen.
Ik denk dat ik dan misschien nog snel er gefinist had
Dus dat moet ik volgend jaar anders doen.
Zo leer je hoe oud of jong je ook ben elke keer weer bij.
Misschien als ik het weer voor elkaar krijg om.vrij te krijgen
tot volgend jaar of als ik jullie bij een andere loop tegen kom
Sportieve groet, Annie van Rossum
Jullie ook allemaal bedankt voor de relaxte sfeer, voor de verzorgposten, voor de handdoek en
oorkonde; kortom, voor een geweldige dag. Ik heb er van genoten, hoewel mijn benen er op dit
moment nog wat anders overdenken ;)
Groet, Arthur
https://www.youtube.com/watch?v=XMpwmRivfD8&feature=player_embedded
Bedankt voor de gezellige dag en zeer goede organisatie van Lkmburgs Zwaarste.
Ik heb er een filmpje van gemaakt welke te zien is op YouTube.
met vriendelijke Groeten, Anton Slagers
Hoi Annemarie & Willem, Het was weer geweldig! Fijn dat er mensen zoals jullie zijn die het voor
lopers een feest maken om aan zo'n mooi evenement te mogen deelnemen! Ik hoop nog vaak te
kunnen meelopen maar als het eens zover komt dat het lopen niet meer gaat stel ik mij graag
beschikbaar als vrijwilliger.
Bedankt en hopelijk tot volgend jaar. Jos Lempers.
Zo, Limburgs Zwaarste zit er weer op. En zwaar was het. Tot 60 km goed en lekker gelopen.
Toen last van warmte, wind en mijn maag. Besloten om de laatste lus niet meer te lopen.
Dit keer dus geen 100 maar ach... met 80 km ben ik ook heel tevreden. En... met 80 km je
jubileum van 150 (ultra)marathons vieren bij Willem en Annemarie Hosli is ook heel bijzonder!!!
Ruud
Hoi Annemarie,
Jullie ook bedankt voor de perfect georganiseerde loop! Ik denk dat iedereen met heel veel
plezier hierop terugkijkt. De foto's van de 80 km van Limburgs Zwaarste heb ik nu online staan,
onder de link http://1drv.ms/1yOllRD
Ik kijk er met heel veel plezier op terug!
Op m'n Facebookpagina zag ik een bericht voorbij komen dat volgend jaar de 10e en laatste
editie zal zijn. Is dat juist? Ik zou het erg jammer vinden als zo'n mooie loop niet wordt voort
gezet!
Hartelijke groeten, Raymond
Heel jammer om te horen dat volgend jaar waarschijnlijk de laatste editie plaarsvindt van Limburgs
Zwaarste. Jullie en alle betrokkenen bij de organisatie van Limburgs Zwaarste hebben in de loop
der jaren iets heel moois, iets unieks neergezet. Van de 2015-
informatief loopverslag gemaakt en hoop dat het de mensen inspireert om nog eens een keer
van de sfeer van het Limburgse landschap en de kameraadschappelijke sfeer tijdens de loop te
kunnen genieten.
@ Henri, ik vond het leuk je ook bij Limburgs Zwaarste te zien. Indien je wilt, kun je loopverslag
plaatsen op Ultraned.
Hartelijke groeten,
Raymond
Beste Willem en Annemarie,
Dit was voor mij de eerste keer dat ik meedeed aan Limburgs Zwaarste. In mijn relatief korte
hardloopcarriere (<5jaar) heb ik al aardig wat leuke evenementen meegemaakt. Afgelopen
zaterdag zal me nog lang bijblijven. De route was geweldig, de vrijwilligers top, de verzorging....
Tja, als je wilt afvallen moet je hier niet starten. Je komt zwaarder aan de finish dan je woog bij
de start.
Het weer was gelukkig prima. Lang verhaal kort, ik heb een geweldige dag gehad!
Hopelijk treffen wij elkaar nog eens. Aan jullie zal het niet liggen, gezien de hoeveelheid
evenementen die jullie organiseren.
Mijn dank aan jullie en alle medewerkers.
George Daams, Rotterdam
Hallo Annemarie & Willem – bedankt voor de perfecte organisatie en het mooie weer. Het was wel weer afzien! Met vriendelijke groet en namens de Benschoppers,
Ron van Overhagen
Dag Annemarie en Willem,
Ook jullie bedankt!! Ik heb weer genoten
Groet en tot volgende keer
Roger Kempinski
Veel Va(a)ls plat met Limburgs Zwaarste
Ik was na een jaar alweer even vergeten hoe mooi Limburgs Zwaarste is! Met deze tocht der
tochten in Nederland doe je alle indrukken op als het gaat om de mooie natuur in Limburg.
Alleen moet je er wel even flink voor afzien. Willem Mütze heeft daarvoor 100 km uitgezet door
een landschap waar je anders zomaar niet komt. Je loopt letterlijk door achtertuinen, heel veel
weilanden, bossen en akkers en hoeveel draaipoortjes we zijn tegengekomen weet ik niet meer.
Gelukkig ben ik dat rotpoortje van vorig jaar, dat blokkeerde toen ik er met volle vaart doorheen
vloog, niet meer tegengekomen.
De route was iets aangepast omwille van de Amstel Gold Race die ze ook uitgerekend op onze
dag moesten organiseren… 15.000 wielrenners! Gelukkig zie je die niet over weilanden en door
achtertuintjes vliegen. Wel kom je ze af en toe even tegen bij het oversteken van een weg. Dat is
af en toe net een computerspelletje waarbij je de overkant van de weg moet zien te halen zonder
geraakt te worden. Ik ben niet geraakt in ieder geval.
Deze ochtend zijn we om 3:30 opgestaan… snel een douche en pannenkoeken bakken bij Chris.
Ik had er iets van 5 op met veel stroop… suikers gaan we nodig hebben. Om 4:15 vertrekken we
richting Heerlen. Bij aankomst zijn er al de nodige lopers. We pakten een bak koffie en even later
staan met vorst aan de grond buiten op de parkeerplaats. Opvallend weinig dames aan de start.
Marek wil vooraan starten zodat je niet aan moet sluiten bij de opstoppingen bij de eerste poortjes
en obstakels. Chris is zijn comfortzone even helemaal kwijt, hij staat vooraan in de rij van erg
snelle lopers waaronder het Irene Kinnegim. Hoofdlampjes aan en we vertrekken in het donker
en duiken tegenover de parkeerplaats het bos in op een pad naar beneden waarop de eerste
obstakels al liggen.
Makkelijk rekenen is dat als een kilometer ook 1% van de race is. Ik reken vaak in procenten van
de afstand als ik aan het lopen ben. Als je al tien procent van de race gelopen hebt ben je meestal
al even onderweg… met Limburgs Zwaarste dus even helemaal niet. Veel gelachen met Chris en
Marek de eerste 25 kilometer. Chris kan het tempo redelijk aan die kilometers maar we laten hem
uiteindelijk dan toch ergens achter op de route. Volgens mij vond hij het niet erg om zijn eigen
tempo te lopen. Met dat tempo hobbelt hij gewoon door tot er iemand zegt dat hij mag stoppen…
of dat nu 50 of 160 kilometer is! Marek en ik gooien er een tandje bij om vervolgens tot 50 km
samen door te lopen. Onderweg samen veel foto’s gemaakt en genoten van al het natuurschoon.
De foto van het natuurschoon op een brug bespaar ik jullie maar volgt wellicht nog
wel een keer ;-
Tweede helft Na de 50 km verzorgingspost kreeg Marek een dipje en ik mocht van hem verder
lopen. Ik kon het bijna niet over mijn hart strijken om mijn tweede loopmaatje achter te laten. Maar
goed, samen uit samen thuis is gewoon bij de finish, dacht ik toen maar en ik kan mijn eigen
ritme oppakken. Ergens op km 60 kom ik mijn vaste supportersploeg tegen (Linda en haar
moeder). Die hebben zich uiteindelijk een baan moeten worstelen door de massa fietsers van de
Amstel Gold Race. Auto’s en fietsers delen wel elkaars wegen. Ongeveer 30 km heb ik min of
meer alleen gelopen. Alles heb ik goed door kunnen lopen. De laatste 15 km heb ik aan kunnen
pikken met een Duitser. Hij was tering snel op het asfalt, maar ik weer in de klimmetjes dus dat
hief elkaar mooi op. Hij had twee keer Sparta gelopen dus vond ik het niet zo erg dat hij sneller
was. Samen besluiten we, met nog ongeveer 6 km voor de boeg, om te gaan voor een
sub-
Of we het gaan halen weten we niet omdat we allebei in de afgelopen 90 kilometer wel wat
verkeerd gelopen zijn en dus iets meer km’ers op het klokje hadden staan. De laatste km’ers zijn
bijna alleen maar asfalt en ik heb moeite hem bij te houden. Uiteindelijk weet ik niet waar ik het
vandaan haal maar ik weet zelfs nog serieus te versnellen en de laatste anderhalve kilometer trek
ik hem door om naast de sub-
plek is het geworden met een tijd van 10:56.48.
Va(a)ls plat is zo plat nog niet Je zou zeggen dat die 2.500 hoogtemeters niet zo extreem zijn en
Limburgs Zwaarste in eerste instantie als je het zo leest en ziet wel mee zal vallen. Totdat je er
gelopen hebt. Deze hoogtemeters zijn allemaal te rennen in tegenstelling tot events in serieuzere
bergen. Je hebt dus totaal geen rustmomentje waar je je lichaam even wat kunt laten herstellen
zoals met een stuk speedhiken omhoog. Daar heb je meestal ook even de kans om eten uit je
racevest te halen. Ik heb hier geen afbeeldingen geplaatst. Deze staan in een album op de
Trailrunning Nederland Facebook pagina (ook te zien zonder in te loggen) -
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.852136491513439.1073741876.178536305540131&type=1
Willem, Annemarie en hulpploeg nogmaals heel erg bedankt voor de goede zorgen. Volgens jaar
ben ik er weer bij!
Sportieve groet, Maarten Schön...
Vielen Dank für all die Unterstützung -
Das war dann also der erste 100 km Lauf. Ein Tag danach halten sich die Nachwirkungen
tatsächlich in Grenzen. Das erste mal 100 km zu finishen fühlt sich schon besonders an.
Und dann auch noch auf dieser wunderbaren Strecke. Es ist alles dabei: Enorm viele und
schwerer Singeltrails, wunderbare Passagen an Bächen und Flüssen, traumhafte Wälder,
absolut unnötige und schwere Anstiege, Wege voller Steine oder Wurzeln – alles was das Herz
begehrt. Insgesamt gehört die Strecke mit ihren 2500 hm sicherlich zu den schwersten in den
Niederlanden. Die äußeren Bedingungen waren perfekt, seit Tagen kein Regen (alles was sonst
im Schlamm untergeht war gut zu laufen), nicht zu kalt und bis auf die Mittagszeit auch nicht zu
warm und dabei 11 h Sonne (nach einem absolut gigantischen Sonnenaufgang nach der ersten
Stunde): Das eigentlich erstaunlich neben der perfekten Betreuung, Unterstützung und
Verpflegung war die Tatsache, dass sowohl Björn als auch ich keinerlei Probleme hatten (vielleicht
bis auf die Tatsache, dass wir Angst hatten Björns Schuhe könnten sich in zwei Teile teilen). Es
lief einfach. Die Geschwindigkeit war perfekt, jede Tempovariation ging von uns beiden aus und
die Vernunft hat uns davon abgehalten zu früh zu viel Energie zu verschwenden. 100 km
nebeneinander herlaufen zu können und dabei beide genau richtig belastet zu werden ist
sicherlich ein großes Geschenk. So waren wir immer zu zweit, haben gerechnet, gescherzt,
gelacht, geschwiegen und so 9 schöne 10 km Läufe und zwei wunderbare 5 km Läufe genossen.
Dazwischen immer schön was essen und trinken – so gingen die 12 Stunden recht problemlos
vorbei. Perfekt war dann irgendwie auch, dass meine Garmin den 100. km bei genau 11:59 h
ausgerufen hat (eine Grenze über die wir immer mal wieder diskutiert hatten unterwegs). Ein
Moment des Glücks und der Erleichterung. Die Erschöpfung war kurz unwichtig. Nach meiner Uhr
war Willems Strecke 102 km lang, er selbst hat sie mit 101 km ausgeschrieben, die gewerteten
100 km waren für Björn und mich nach 12 Stunden und 14 Minuten vorbei. Die Glückwünsche von
Willem, Henk an der Zeitnahme – perfekter geht es nicht. Damit ist der nächste Schritt Richtung
lang getan. Es wird immer gesagt, der erste 100 km-
Auch wegen all der schönen Momente, aber vor allem aufgrund des Gefühls das da noch mehr
geht. Tim und Struppi können und wollen zusammen noch viele Abenteuer erleben ;)! Ein Großer
Dank an Willem, Annemarie, Henk und all die anderen Helfer. Ohne euren Support und euren
Einsatz können und wollen wir das nicht tun!
Viele Grüße, Tim
Het was een schitterend weekendje Limburg ! Vrijdag met Regina en Ed de laatste 20 km pijltjes
om bomen en hekken gebonden en slingers opgehangen en zaterdag vanaf 6 uur gelopen tot 10
uur 's avonds... pfff, als je baas je zo lang laat werken...Heerlijk gerend, gewandeld en gekluund
samen met loopmaatje Regina, het was weer fantastisch, dank je wel!
Knabbel en Babbel met zere rug en zere teen/hielspoor aan de paracetamol.... 12 kilometer voor
de finish haalden we vrunk Wim in, die weer met zere kuit... iedereen wat anders. Gezellig met zijn
drieën het laatste stuk door het donker gewandeld en later ook nog ondersteund en meegenomen
door Petrouschka...Echt heel geweldig. Super dat we van ome Willem ondanks dat we te laat
waren een persoonlijk onthaal en knuffel kregen bij de finish ! Dat soort dingen maken de Limburgs
zwaarste van Willem en Annemarie zo bijzonder. Als je ziet wat voor een organisatie
zo’n monster-
loop vergt... met alleen maar vrienden die de organisatie en verzorging voor elkaar krijgen, super
hoor. Volgens Willem is het volgend jaar "misschien" de laatste... zou jammer zijn, maar de
energie, stress en tijd die het kost... kan ik me wel voorstellen, maar elf keer is toch ook een mooi
rond getal ?
Zondag gezellig met Dieter de bordjes en slingers er weer afgehaald die ik vrijdag
had opgehan-
gen... het waren er heel wat minder, jammer dat mensen je dit blijkbaar niet gunnen en de boel
vernielen, trouwens, ook een heleboel plastic rotzooi ook meteen maar even onderweg opgeraapt,
nog zoiets dat je niet begrijpt, waarom verpesten ze de mooie natuur met lege cola flesjes en
chips-
oorkonde, een pak vla, een paarse handdoek en een teek ! Nog 2 weken werken, dan pensioen...
kan ik elke dag 100 km gaan rennen...
Jos broersen
Ik ben de afgelopen 5 dagen in het mooie Zuid-
Willem te helpen bij Limburgs Zwaarste.
Op woensdag boodschappen gedaan. Wanneer loop je nou met 2 winkelwagentjes vol met cola en
1 winkelwagen vol met puddinkjes rond? Dat levert altijd wel verbaasde blikken en commentaar
op. Op donderdag o.a. enorme hoeveelheden lint geknipt, mooi rood lint met elektriciteitskabel
erop. Blijft veel beter hangen dan het standaard lint. Nadeel is alleen dat het slecht zichtbaar is in
het donker, maar donker was het bijna niet dit jaar omdat Limburgs Zwaarste relatief laat op het
programma stond. Op vrijdag hebben we de route gemarkeerd, in groepjes die elk een portie voor
hun rekening namen. Gewapend met lint, de voetjes (markeringen) en krijt heb ik met mijn groepje
de eerste 22 km gemarkeerd.
Op de wedstrijddag heb ik in het donker de eerste 5,5 km voorgelopen. In de eerste paar kilometer
wordt altijd veel weggehaald, daar heb ik stevig moeten bijlinten. De hele route van 100 km wordt
op de wedstrijddag voorgelopen. Daarna naar post 1. Er hadden zich 2 mensen van de 80/100 km
verlopen in de kilometers voor die post, dus heb ik dat nog gecontroleerd voor de 60 km er aan
kwam. Nadat de 60 km langs was naar post 6. Die post ligt dik 100 meter van de route af met een
heen en weer stuk. Op dat punt iedereen de weg naar de verzorgingspost gewezen.
Toen iedereen langs was, mocht ik de markeringen in het stuk tussen post 6 en 7 weghalen.
Prettig als je zo'n tijd bij een post hebt gestaan dat je zelf nog een stuk kan lopen. Het is ook een
mooi stukje van het parcours. Daarna heb ik op post 7 geholpen alvorens terug te gaan naar de
finish. Wat warms gegeten met een lekkere trappist erbij en nagepraat met de deelnemers die er
nog waren of binnenkwamen.
Op de zondag met 2 ploegjes nog de laatste 11 km aan markeringen weggehaald en helpen
opruimen.
Het is elk jaar weer een genoegen om mee te helpen. Limburgse Zwaarste is een echte vrienden
loop, met Willem als gastheer, geholpen door Annemarie en een kleine groep (loop)vrienden en
familie. Afgelopen zaterdag liep eigenlijk alles naar wens. Het was een prachtige dag, voor de
meeste mensen was het echt genieten. Ik heb onderweg eigenlijk allen blije gezichten gezien en
op Facebook al veel enthousiaste verhalen gelezen. Daar doe je het voor! Volgend jaar is alweer
de tiende editie van Limburgs Zwaarste. In principe de laatste, dus zorg dat je er dan bij bent.
Henri Thunnissen
Limburgs Zwaarste -
Mijn avontuur begon op vrijdagmiddag rond 15:00u. toen ik Maarten in Gilze ophaalde. We reden
samen naar Geldrop, waar Marek later op de avond ook zou verschijnen. Heerlen vanuit Geldrop
is hooguit een uurtje rijden, dus dat is te doen in alle vroegte,... toch? Met een start om 06:00u. in
alle vroegte en een ontspannen aanloop met koffie vooraf in Heerlen was een vertrek om 4:00u.
vanuit Geldrop toch wel nodig. Goed,... nog een uurtje daarvoor om wakker te worden en eens
pannenkoeken te bakken als ontbijt ging om 3:00u. de wekker. Zucht... Vroeg naar bed gaan zit
er de avond ervoor dan ook niet in dus,... het lopen van een ultratrail van 100km vergt vaak een
aanpassing in je ritme dat toch even ongemakkelijk voelt. Maar dat geeft natuurlijk helemaal niks...
Het vooruitzicht te mogen lopen over de schitterende paden in Limburg was op vrijdagavond
geweldig en dat was zaterdagmorgen niet anders. Met veel energie reden we naar het mooie
Limburg,... De lucht was strak zwart en de temperatuur rond het vriespunt. De ogen waren klein
maar de lach was breed. En,... de afstand naar Heerlen vanuit Geldrop is 91,7km en de te lopen
ultra trail is 100km... haha,... Ach, afstand is relatief... tijd overigens ook.
Altijd een leuk moment bij aankomst. De brede lach van Willem Mutze geeft je het gevoel van
thuiskomen. De ontvangst van Annemarie bij het ophalen van de startnummers is net
zo ver-
trouwd. Hier verzamelen ieder jaar vele liefhebbers in alle vroegte om deel te nemen. Dit jaar
is alweer de 9e editie. De sfeer is goed en links en rechts wordt de uitrusting gecheckt en getest.
Toch wel weer een dingetje zo'n start. We verlaten de kantine van de voetbalvereniging en staan
in de lichte schemer buiten. De lampjes worden aangedaan en iedereen staat ontspannen bij
elkaar te wachten tot Willem het tijd vindt om te gaan.
Het plan is om bij elkaar te blijven,... Maarten, Marek en ik. Ik besluit in te stemmen om eens
vooraan te starten,... typisch iets voor de mannen, zeker niks voor mij. 'Hoef je niet te wachten
bij de eerste draaihekjes Chris", hoor ik Marek zeggen... Haha, ja,... klopt. Iets terugzeggen was
lastig want Willem gaf het startsein en daar ging de groep direct richting de donkere bossen.
Wat een heerlijk gevoel, in een rij de eerste afdaling over een smal pad richting jawel,... het
eerste draaihekje. De 100km van Limburgs Zwaarste was begonnen,.. .en ik was er klaar voor...
Het lastige van samenlopen is het samenlopen. Zeker bij het lopen van lange afstanden ben ik altijd op zoek naar een soort van balans. Het is geweldig om onderweg met elkaar lol te hebben,
idiote dingen uit te halen en net even iets anders te doen dan wanneer je alleen bent. Ondertussen
ben ik gelukkig wat wijzer en probeer ik minder enthousiast te zijn in het begin. Maarten en Marek
zijn prima (ultra)trailrunners, daarbij lopen ze graag iets harder dan ik. Ga je dan samenlopen,....
dan is dus het lastige van het samenlopen het tempo van het samenlopen. De oplossing is vrij
simpel, zelfs praktisch. Gewoon je eigen tempo gaan lopen en blijven genieten van de trail.
De eerste 25km van de tocht ben ik bij Marek en Maarten gebleven. Op een gemiddelde snelheid
van 10km/u in een draf achter de mannen aan. Ja,.. voorop ging ik niet lopen, want dan werd ik
ingehaald en gingen ze harder. Zo gaat dat. De zon verscheen aan de horizon en de bevroren
ondergrond werd langzaam opgewarmd. Eigenlijk heeft vanaf dat moment de zon non-
hemel gestaan. Een superdag in Limburg dus. Met een glimlach denderde ik op een goede
snelheid naar beneden en bij het opzetten van mijn zonnebril duwde ik het plotseling het glas
eraf... Een super zonnebril van X-
het lopen,... behalve ik. Niet goed vastgedraaid vanmorgen bij het omwisselen van een licht naar
een donkerder glas natuurlijk. Maargoed,... daar sta je dan,... in de zon te zoeken naar een
doorzichtig glas tussen het gras en de stenen. Niks te zien natuurlijk. Een paar minuten gezocht,
het pad een paar keer heen en weer gelopen.... Zucht... Een paar deelnemers passeren me.... tot
er eentje aan komt lopen en roept: 'Alles goed? Waarop ik roep,... "Prima,.... ben alleen het glas
van mijn bril verloren".. Ik spring opzij om hem door te laten,... waarop hij op 30 meter verder
ineens roept,... "Bedoel je deze,....?" en hij wees naar rechts naast het pad... Ja,... dat is hem.
Goed,... toch weer even een Chris-
veranderd in alleen lopen,... en dat vond ik prima, ik ging lekker mijn ding doen... hardlopen in mijn
tempo door Limburg... nog 75km lang.
Dan de strategie.... Mindset op 120km en vooral blijven lopen.... Limburgs Zwaarste is een mooie
maar zware route. Je ziet geweldige stukken natuur en om bij de mooie vergezichten te komen
moet je regelmatig klimmen. Zelf vind ik de afwisseling lekker. Eenmaal over de top begint voor mij
het lekkerste gedeelte,... de afdaling.
Een onderdeel van de strategie is het rekenen. Blokjes van 5 km en eenmaal over de 50 km ben ik
op de weg terug. Het lopen gaat geweldig deze dag. Geen problemen, geen pijntjes en pas na de
50 km begint er een taai stuk.... Volgens mij kwam ik daar Jordy tegen... Hij vroeg me wat de
volgende plannen waren en hebben vanaf dat punt een kilometer of 30 samengelopen. Jordy liep
net als ik de UTMB in 2014 en ook de CCC liepen we in hetzelfde jaar. Toch leuk die ervaringen
uitwisselen, het lopen ging dan ook samen met hem gewoon door. Soms vielen er van die prettige stiltes. Even niks zeggen, gewoon om je heen kijken en lopen.... de natuur aan je voorbij laten
gaan.
Onderweg kwamen we Linda en Els tegen, onze trouwe supporters die ons regelmatig tijdens
onze tochten ondersteunen. En ja,... die zien meteen hoe het met je gaat,... die
kennen me intus-
sen. Bij de eerste ontmoeting ging alles prima!... Samen met Jordy kwamen we aan bij een
verzorgingspost en de sfeer was goed. Even bijtanken en daar gingen we weer.... Jordy voelde
zich goed, bij mij ging het rond de 70km even wat minder. Het eten viel verkeerd en het lopen werd
een opgave. Rond de 75km merkte ik dat Jordy inhield en ik zei dat hij best zijn tempo verder kon
pakken... Niet veel later zag ik Jordy in een gestaagd tempo langzaam voor me uit gaan,.. een
prettig en prachtig gezicht zo door de open velden.
100km, toch een eind,... dat vertelde ik mezelf nog maar eens, zo vlak voor de 80km. Ik liep nu 5
km alleen en het tempo was aangepast aan mijn mogelijkheden van dat moment. Ik daalde af en
plots stond ik opnieuw bij een verzorgingspost. Precies op tijd,... Linda en Els erbij, even bijkomen
op de stoeprand. Ik weet niet hoelang ik daar gezeten heb,... 5 of 10 minuten. Ik at wat, belde even
naar huis en begon aan mijn laatste 20km... Daar begon ik de afgelopen 9 uur te analyseren. Het
ging eigenlijk best lekker. Natuurlijk af en toe een dipje, maar echt diep had ik nog niet hoeven
gaan.... Het stelde me gerust... Ok, het was nog wel 20km, maar ach,... dat zijn nog maar 4 blokjes
van 5km! In een lekker tempo kwam ik terug bij het begin van de laatste lus. Nu nog maar een
kilometer of 11. De altijd vriendelijke vrijwilligers vingen je op, verzorgden je en bij het wijzen van
de weg kreeg je nog een gemeende "Veel succes en plezier bij het laatste stuk" mee... Wat kan de
puzzel toch in elkaar vallen. De toch wel wat stijver geworden benen brachten me via de laatste
paadjes uiteindelijk bij de allerlaatste verzorgingspost.... Nog 4,7km.... haha. Ik praatte wat met
Wilbert Vlassak,.. die op vrijdag besloten had toch maar een 60km te lopen. Wilbert liep zijn eigen
tempo en samen met Jan Seuren begonnen we aan onze laatste kilometers.
In de verte zagen we de voetbalkantine en we werden eerste verwelkomd door Linda en Els,
daarna door Maarten en Marek. Het schouderklopje van Willem met "Goed gedaan mannen" en,...
"Melden jullie je even af"... was voor mij het besef... 'Ik hoef niet meer te lopen,.. .ik ben er'. In 12
uur en 19 minuten ben ik over alle paden van de 100km route gelopen... toch 2.500 D+ meters en
evenveel D-
samen over de finish...
Het was een geweldige dag in Limburg. Ik denk inderdaad dat dit de zwaarste Ultra Loop (Trail)
van Nederland is. Ik heb genoten en ben erg blij dat ik zo vroeg in het jaar een 100 km afstand kan
volbrengen. Zaterdag aanstaande nog een nachttrail van 30 km met Carlo,... onze laatste
voor-
bereiding voor het nachtelijke gedeelte van Carlo's 100 Mile Thames Path avontuur een week
later, waarbij ik als buddy de laatste 80km meeloop... Dan 15 mei de Festa Trail... 120km door de
bergen...Wat kan een vooruitzicht soms toch mooi zijn...
Chris van Beem