Rondje Houtenburg, 1 juni 2013
Rondje Houtenburg is alweer verleden tijd, wat hebben we genoten van dit mooie loopje langs de watergangen
op Walcheren. De groep deelnemers hebben wij bij deze eerste editie klein gehouden om te kijken of dit een
Willems waardig loopje is. Na afloop is er maar een conclusie: volgend jaar weer, en dan met meer deelnemers!!
(hoewel het aantal beperkt zal blijven).
Het was genieten puur.
Reacties zijn hier onder te lezen. Foto’s elders op deze site.
Willem
—-
Ha Willem en Annemarie,
Ietwat laat, maar toch nog even laten weten dat ik het allemaal overleefd heb, zondag, en weer heelhuids
thuisgekomen ben. Jullie ook, naar ik hoop en aanneem. Heeft Willem een beetje lekker gelopen, daar in
Brabant? Je hebt er veel korter over gedaan dan je van plan was, Willem! Het was warm (iets te, voor wat ik
lekker vind), maar ik vond het een mooi parcours, en lekker pittig ook. Het verraste me hoe fit ik me voelde
na die 50 van zaterdag – dat is toch volgens mij echt de winst van het rustig en ontspannen lopen: niet alleen
geniet je er langer van, maar je maakt ook minder kapot in je lichaam. Ik had verwacht dat ik Jan nog wel zou
zien na de finish, maar die stond óf onder de douche, óf hij is zeker meteen naar huis gegaan. Toen ik eenmaal
(toch) iets warmers had aangetrokken in het gemeentehuis, ben ik toch ook maar direct in de auto gestapt en
naar huis gereden. Cruise control zou leuk geweest zijn voor zo'n rit na het hardlopen – mijn rechterbeen was
er niet zo blij mee anderhalf uur in vrijwel dezelfde stand te moeten blijven staan…
Nou, en verder heb ik het vooral erg naar mijn zin gehad. Een mooie route op zaterdag,
een lekker clubje men-
sen, geweldige verzorging (heerlijk ook dat we samen aten na afloop), een prima start-
avonds ook nog een warme camper tot 'mijn' beschikking, inclusief een glaasje port
(dat maak ik nog een keer-
tje goed met je, Willem) en goede verhalen – wat wil een mens nog meer? Niks, eigenlijk. Dank dus weer, en ga
alsjeblieft zo door…
Hartelijke groet,
Jacolien
—-
Zaterdag 1 juni was het tijd voor “Rondje Houtenburg”. Vijftig kilometer door de binnenlanden van Walcheren,
met vertrek en finish op camping Houtenburg (vlakbij Zoutelande). Willem & Annemarie hadden er deze keer
voor gekozen de loopgroep klein te houden en het voor en na de loop erg gezellig te maken. Dat betekent de
avond van te voren asperges met wijn en na afloop macaroni/salade met bier. Ohhhhhh.
Dat Zeeland gekenmerkt wordt door plat met veel water, wist ik al. Maar eerlijk is
eerlijk, ik had niet zo’n ener-
verende en afwisselende tocht verwacht. Veel onverharde single trails door akkers
en weilanden, over schelpen-
paden, maar ook bosrijk gebied, en natuurlijk veel heel veel water, waarbij de nodige
trekveerpontjes niet ont-
braken. Ik heb genoten en kijk uit naar de Zomermeerdaagse waarbij ik op alles, dus
zowel het rennen, het ge-
nieten en het eten/drinken, 9 dagen achter elkaar wordt getrakteerd!
Wim Reumkens
—-
Vandaag weer heerlijk een dikke 50K gelopen.
Leuke route, mooi landschap, leuke mensen.
Dus: funrunnen puur
Henk Geilen
—-
Willem en Annemarie, bedankt voor het mooie parcours, de perfecte verzorging (met de heerlijke soep) en de
ondersteuning bij de 75e marathon,
Panda
Ps ondanks alle kilometers val ik niet af. door alles wat bij iedere post op de tafel staat. Maar goed, daardoor
blijf ik mooi dik!!!!!!!!!!!!!!!!
—-
Beste allemaal,
Op zaterdag 1 juni werd een fraaie landschappelijke loop georganiseerd van 50 km op Walcheren, Zeeland.
Levende looplegende Willem Mütze en zijn partner Annemarie Hosli organiseerden voor het eerst deze loop
voor een select groepje landschappelijke loopliefhebbers. Willem en Annemarie organiseren jaarlijks een groot
aantal lopen: zo’n dertig in totaal en met regelmaat zit er iets nieuws tussen zoals de Dwars door Walcheren.
Zie ook www.funrunner.nl. Hieronder volgt een kort loopverslag. Geheel beneden staat een selectie van de beste
foto's.
Dwars door Walcheren
Het weer om te lopen was perfect: 15 graden, overwegend bewolkt maar droog en vrijwel
geen wind. Het par-
cours was zeer gevarieerd. De eerste paar kilometers liep over een militair-
Landfront Vlissingen. Dit was een verdedigingslinie van de Duitse bezetter gericht tegen de opmars van de
geallieerden.
De route ging daarna over diverse wandelpaden die Staatsbosbeheer in Zeeland vrij recent had uitgezet. De
wandelpaden gingen regelmatig dwars door graslanden, langs akkers en langs de boorden van watergangen.
De wandelroutes doorkruisten herhaaldelijk een watergang. We hebben acht keer een voetveer gebruikt. Dat zijn
pontons met hekken aan de zijkanten en die met een leidkabel en een trekkabel op hun plaats worden gehouden.
Voor het bovenlangs passeren van de afzettingen bij weilanden waren traptreden gemaakt met een balustrade.
Kortom voor de wandelaar waren voor alle hindernissen oplossingen gevonden. Prachtig!Tijdens ook deze loop
heb ik me weer gemanifesteerd als de rennende fotoreporter. In totaal heb ik 587 foto’s gemaakt.
Een paar markante punten tijdens de loop zijn vermeldenswaardig. Zo kwamen we langs een kasteel Ter Hooge
vlakbij Middelburg met fraaie bosschages, vijverpartijen en weilanden vol met boterbloemen. Sommige plekken
waren zelfs egaal geel. Langs de bospaden van het landgoed stond het witte bloeiende fluitekruid manshoog.
Erg fraai allemaal.
Een andere bijzonder gedeelte van ons parcours waren de paden langs watergangen met brede lage oevers.
Deze watergangen waren miniatuur natuurgebieden geworden voor broedende vogels. Op een plek scheerden
de kieviten en scholeksters laag boven m’n hoofd luid misbaar makend. Kennelijk kwam ik iets te dicht in de buurt
van hun nest of hun loslopende jongen op de grond. En hoog in de lucht hoorde ik leeuweriken zingen en zeilden
de zwaluwen laag over het water. Kortom het was een waar vogelparadijs
Walcheren is een plat wijds landschap omzoomd met hoge zeedijken. Het heeft ook enigszins Friese trekjes. De
bovenzijde van de oudere boerderijen zijn vaak versierd met houten panelen met kunstzinnige
uitsteeksels, zo-
geheten makelaartjes. Het land ligt grotendeels beneden zeespiegel. Bij Meliskerke zag ik een waterstandmeter
een waterstand van 1.90 beneden N.A.P. In een maïsakker zag ik in de verte een hoge, spitse heuvel in het
landschap staan. Ik dacht dat het een terp was, maar volgens een ANWB-
heten vliedbergen uit de 12e en 13e eeuw: een versterking met op de top een eenvoudig verdedigbare behuizing.
Het laatste interessante object aan onze looproute is de ‘vuurtoren hoog’ van Westkapelle. Op de top van de 53
meter hoge toren van de voormalige Willibrorduskerk staat sinds 1817 een rode vuurtorenkop. De uit 1470
stammende kerk is in 1831 in vlammen opgegaan en daarna niet meer herbouwd. De kerktoren bleef gespaard.
Na 6.18.28 uur kwamen we weer op de camping in Zoutelande aan. Ondanks dat we de zon vrijwel niet hebben
gezien, was het een heerlijke dag geweest. We hebben genoten van al het moois dat we onderweg hebben
gezien. Ook in eigen land is nog zo veel moois te ontdekken, maar je moet daarvoor wel op pad gaan.
Willem, Annemarie en alle andere bij de organisatie betrokken personen wil ik langs deze weg heel hartelijk
bedanken voor de goede organisatie en de prettige en gemoedelijke sfeer tijdens dit evenement! Ik hoop in de
toekomst vaker aan landschappelijke lopen als deze te kunnen deelnemen en zal dan met m’n camera een
mooi visueel loopverslag proberen te maken voor alle aanwezigen.
Dus tot ziens!
Raymond
—-