Rekord deelnemers op de ronde van Amsterdam.
Hierbij de uitslag van een geweldig
verlopen ronde van Amsterdam, met een
verdubbeling van deelnemers. Kan je zien hoe
het gaat en reken je op een 16 tal
lopers (5 hebben al voorgelopen) komen er nog
13 nameldingen op de startdag en
moest de start daardoor een kwartier uitstellen.
Maar onder ideale weersomstandigheden hebben wij deze 4e ultraloop kunnen
houden
en werden er ook erg snelle tijden gelopen, ondanks de veerponten
en ophaalbruggen.
Jelle Bolte uit Rotterdam in 5:36:30 en Margot Baars uit Houten 6:35:25 waren
de
winnaars op 07.07.07
Dit betekend dat wij volgend jaar de 5e editie zullen houden
op 05.07.2008
(schrikkeljaar!) en hopen dit aantal te evenaren.
Mijn complimenten
aan alle ultralopers en loopsters en ik hoop dat jullie allemaal
genoten hebt van
een geweldig mooie en verzorgde ronde rond om Neerlands
Hoofdstad en ik hoop jullie
allemaal weer volgend jaar te mogen verwelkomen.
Ben van Ittersum (al vrij vroeg
door blessure uitgevallen) wens ik al het goede
toe en dat hij volgend jaar revanche
neemt, en als laatste nog mijn dank aan
de verzorgers en parkoersbouwer van sv De
LAT voor de geweldige verzorging.
groet, Willem
____________________________________________________________________
4e ultraloop ronde van Amsterdam;
Met Theo CL en zijn vrouw Annemieke kon ik meerijden
naar Amsterdam.
Dit werd mijn vierde deelname;
Eerdere tijden 6;18, 7;21 en 7;43.
Dus steeds mindere tijden, maar vorig
jaar was het extreem warm en
in 2005 was het
ook warm en een hoop smog.
Dit jaar vertrokken we met de grootste aantal deelnemers
om 9.10 uur.
De belangrijkste limiet (ca. 33 km) is
het halen van de veerboot over
het IJ, die precies iedere 20 minuten vertrekt.
Dus wordt het 12.20 uur of 12.40
uur.
Dat laatste leek mij beter om niet net als de voorgaande keren na de
veerboot
het moeilijk te krijgen.
Ook dit jaar zat de zwerver weer op het bankje (na 6,5 km)
met een steeds
langere grijze baard. Als achtste kwam
ik aan bij de eerste verzorgingspost
in het Amsterdamse Bos waar Peter Z.
en team twee keer per jaar een Ultraloop organiseren.
Tot de volgende post (20km) liep ik op zich alleen maar kwam wel de eerste
60 km
wandelaars tegen waaronder
Melchior. Bij dit verzorgingspunt kon ik met dank gebruik
maken van het toilet.
Willem maakte hier prachtige foto's.
Onderweg zie je elk jaar
weer meer bebouwing en volgens mij zitten er ook
opdrachten van ons bedrijf bij.
Het fiets(loop)pad wordt steeds verbeterd of opnieuw aangelegd. Het grootste
voordeel
om het parkoers te kennen
is wel bij station Sloterdijk waar ik recht door de bussen
en trams heenloop
richting het 30 km punt. Vlak hiervoor is
nog een verkeerslicht
met een aflopende seconden tikker zodat je precies
kunt zien wanneer die op groen
springt.
Het 30 km punt net binnen de 3 uur gehaald en heb dan nog een half
uur (ca.
3 km) om de veerboot te halen.
Bij deze veerboot verzameld een groep van 12 lopers
en ook een groep
wandelaars. Na de boottocht met een stop
van zeker een kwartier
was het moeizaam om op gang te komen, maar
een km verder en met de komende brug
inzichtliep
ik voorop. Na een parkje met sportpark liepen we uiteindelijk
richting 't Twiske
waar ik Koos R. voor liet gaan.
De verzorgingspost (bijna 40 km) was weer een bijeenkomst
van lopers
en gingen we het mooie natuur gebied in.
Volgens mij komen hier de 40
km wandelaars op de route wat een mooi
richtpunt wordt. Na 't Twiske stond Willem
ons op te wachten voor een foto. Gelukkig had hij nog wat cola en een
tucje bij om
even aan te sterken. Anders was
dit ook mogelijk bij het caférustpunt (45 km), maar
dan moet ik niet in de
verleiding worden gebracht om een biertje
te pakken. Naar het
volgende veerpontje ging door de cola in een lekker
strak tempo en met zijn zessen
namen we
dit obstakel. Uiteindelijk kwamen we met zijn vieren via Zunderdorp in een
natuurgebied met de laatste verzorgingspost (54 km).
Als eerste van het groepje richting
het mogelijke laatste langdurig oponthoud,
namelijk een brug die open kon gaan voor
zeiljachten.
In de verte op de brug zag ik Koos R. plots moeten stoppen en ja
hoor de brug ging
omhoog. Met nog 5/6 km
te gaan en een verplichte stop van 6/7 minuten konden we een
tijd onder de 6 1/2
uur wel vergeten. Na deze stop richting
IJburg met de nieuwe
fiets(loop)brug. Hier was het uitkijken want een ligfietser (met
sneltreinvaart naar
beneden) ramde
mij bijna het water in. Even met de trapjes naar beneden en we konden
aan het
laatste vrijwel rechte stuk beginnen.
Koos R. had een lichte voorsprong genomen,
maar Simon P. en ik hadden nog genoeg
kracht over om het gat te dichten.
In deze volgorde
kwamen we binnen in 6 uur 33.
Voor mij was het het beste loopweer van de afgelopen
maanden en bij deze veel dank
aan iedereen van de organisatie.
Tot volgend jaar.
Willy Jonkers
07-
om iets speciaals te doen.
Dit laatste lijkt mij trouwens een heel aardige methode
om de kans dat je je trouwdatum
vergeet iets te verkleinen.
Ik had de Ronde van Amsterdam
op mijn programma staan. Voor mij was het de derde
keer dat ik aan dit feest mocht
deelnemen.
De beide eerdere deelnames waren voor mij zeer memorabel. De eerste keer
(http://home.deds.nl/~loopplezier/L2005/Jul2005.htm )
was mijn eerste loopje boven
de zestig km. Bij nummer 2
(http://home.hccnet.nl/h.geilen/L2006/juli2006.htm ) heb
ik de grootste
stommiteit (halverwege al zo verbrand door de zon dat de blaren op
mijn benen stonden)
in mijn loopcarrière tot nu toe begaan.
Nummer drie had so wie
so nog iets extra’s omdat het de derde loop in de
4 jaargetijdenloop van Willem Mütze
was. Als we het dan
toch over mijn stommiteiten hebben; de tweede loop van Willem
had ik gemist omdat de
marathon van Rotterdam zonodig moest
lopen. In het verslag
van Theo Kuijpers (http://members.home.nl/funrunner3/pagina20.html ) i
s te lezen
“….hij zal niet dezelfde fout zijn
begaan dan de andere Henk uit Munstegeleen die
wel in Rotterdam van start ging , maar hier meer
spijt van zal hebben dan de haren
op
zijn hoofd.” Theo had dit heel goed gezien. Eerlijk gezegd zou ik willen dat ik
zoveel haren
op mijn hoofd had als ik spijt heb dat ik
niet in Castricum ben gaan
lopen.
Willem is een organisator die werkelijk alles voor zijn lopers doet. Een aantal
4 jaargetijdenlopers (Jan Nabuurs, Theo Kuijpers,
Jos Broersen, Bram van der Bijl)
moesten even de Swiss Jura Marathon lopen.
Dit is trouwens een heel eufemistische
naam voor
een 7 daags loopje van 350km. Dus regelt Willem even dat zij een week eerder
kunnen lopen. Hij bood mij spontaan aan om mij
thuis te komen ophalen. Dit noem ik
nog eens service. Dus als Mario Kadiks of
Ivo Opstelten aanbieden om mij thuis op
te halen ben
ik wellicht toch nog genegen om volgend jaar Rotterdam te lopen.
Dus
perfect conform afspraak stond Willem om half zes (dus 5.30 uur) bij mij voor de
deur.
Omdat ik nog even een stapeltje calorieën
moest weg werken, betekende dit dat
ik dus om 4:30 mijn bed uit mocht. Zodoende kon
ik extra lang genieten van mijn eerste
vakantiedag. Rijkswaterstaat had besloten om de A2 rond Eindhoven af te sluiten;
maar
Willem en ik hadden besloten dat dit voor
ons niet van toepassing was. Zodoende
hebben we in plaats van dat vervelende stukje
autoweg rond Eindhoven ook heel wat
stukjes
van de binnenstad van Eindhoven kunnen bewonderen.
Uiteindelijk waren we mooi
op tijd in Diemen. Willem had weer prachtig gepersonifieerde
startnummers gemaakt
en kon hier nog even de laatste hand aan leggen.
Rustig aan druppelden vele grote
mannen uit het ultrawereldje binnen.
Het was mooi om te zien dat er nog 11 na-
heb begint het deelnemersaantal
de 40 te benaderen.
Gelukkig beginnen steeds meer lopers dit soort feestjes te waarderen.
Helaas voor
Willem betekende dit
dat hij nog even 11 persoonlijke startnummers mocht bijmaken.
Ondanks het feit dat hij
inmiddels 50 is ging dit met een tempo dat een twintigjarige
secretaresse niet zou misstaan.
Om Willem even te laten bijkomen is de start verschoven
van 9:00 naar 9:10.
Prachtig was wel dat hierdoor een aantal lopers hun calculaties
moesten aanpassen.
Een van de grootste uitdagingen van deze
loop is het veerpont dat
precies om de 20 minuten vertrekt en absoluut niet van plan is om
ook maar 5 seconden
later te vertrekken.
Op dit punt kom ik later nog even terug !
Zoals reeds gezegd
was het mijn derde deelname. De eerste deelname was de grootste
verrassing omdat
ik als Limburgse dorpsjongen een beeld had van Amsterdam, maar dit
bepaald niet te
associëren was met het begrip natuurloop.
Dus ik had mijn ogen uitgekeken. Uiteraard
had ik dit ook gedaan toen ik de eerste keer in
mijn leven “het echte Amsterdam”
tezien kreeg.
Maar de hoeveelheid en afwisseling van natuur en ruimte had een behoorlijke
indruk
op mij achtergelaten.
Dit ik ook af te meten aan de grote hoeveelheid foto’s
bij mijn verslag. Ik was dan ook
blij dat bij mijn tweede deelname die indruk
zeker
niet teniet gedaan werd en dat ik weer een heleboel mooie nieuwe dingen te zien kreeg.
Zodoende was ik ook heel benieuwd
of ik nu weer iets nieuws kon ontdekken of dat
ik het nu eindelijk gezien had. Zeker omdat
Bram van der Bijl vorig jaar wel een
aantal
zeer opmerkelijke observaties deed (
geheel ontgaan zijn maar wel bevestigen
dat “het echte Amsterdam” tot in
de natuur doorgedrongen is.
Dus met al mijn zintuigen op scherp gingen wij van start.
Naast het willen genieten van de
omgeving was ik er ook op gebrand
om mij niet te
verlopen. Want eerlijk is eerlijk de route was prima gepijld. Dus als het misging
was dit alleen maar aan mij zelf te wijten .
Heel bewust had ik mij voorgenomen om
lekker rustig te lopen. Dit was immers mijn eerste
vakantiedag. Dus na 1 kilometer
liep ik al met 3 andere lopers aan kop, was de gemiddelde
snelheid boven de 12 km/h
en hadden we ons al een keer verlopen.
Vrij vooraan is er een punt waar je van het
pad af moet en vervolgens een brug op moet, dan
via die brug de Amstel moet oversteken
en dan aan de ander kant langs de Amstel moet teruglopen. Laat nu juist op dat punt
een
onopvallende politiepatrouille aan het
werk zijn geweest. En laat nu die hun
patrouilleauto precies met het voorwiel op de pijl, die
aangaf dat je daar van het
pad af en
de brug op moest, zijn gaan staan. Ik ben benieuwd of er nog lopers zijn
die op grond hiervan
in de gelegenheid gesteld zijn om
recht door te lopen en het
centrum van Amsterdam te bezichtigen.
In 2005 kwam ik toevallig samen met Prisca Vis,
Liel Otten en Ruud Nijhuis als eerste over
de eindstreep. En tot mijn groot
genoegen
liep Ruud nu opeens weer naast mij. Tevens liepen in dit groepje Jelle Bolte en
Peter
Zuidema. Dit ging best lekker samen.
Peter was even een rustig duurloopje aan het
doen ter voorbereiding op de 24 world challenge
in Canada; dus liep Peter rustig
zijn eigen tempo. Uiteindelijk liep ik tot circa km 28 met Ruud en Jelle; heel verrassend
voor
mij om te zien dat ik relatief gemakkelijk
met twee lopers meeliep die beiden
30 kilo lichter zijn dan ik. Omdat ik inmiddels ruimschoots
gebruik gemaakt had
van 2
uitstekende verzorgingsposten moest ik even een sanitaire stop maken. Dus kon
ik daarna
wat meer afstand nemen van Ruud.
Jelle had post twee overgeslagen maar
door wat oriëntatie problemen rond station Sloterdijk
waren hij en Ruud op een paar
honderd
meter voor mij. De jongens waren zo snel dat zij ( en ik dus ook) al langs km 30
waren voordat Willem er was om zijn
extra verzorgingspost op te bouwen. Vorig jaar
had ik het genoegen om hier kennis te maken
met bionade. Helaas is mij dit
genoegen
dit jaar dus ontgaan.
Inmiddels ging het richting veerpont. Volgens mijn telling
moest dit pont op km 34 liggen.
Hiervan uitgaande betekent dit dat om het pont van
12:00 te halen er een kleine 3 km
boven de 15 km gelopen zou moeten worden. Dit leek
mij verre van verstandig.
Ik zag ook de mannen op een kleine 200 meter voor mij duidelijk
inhouden, dus zij waren ook te de
conclusie gekomen dat het de
boot van 12:20 zou
worden. Toen Jelle en Ruud zicht kregen op de aankomst steiger zal ik hun op
eens
over gaan tot een sprint.
Dus zag ik mij ook genoodzaakt een intervaltraining van
1000 meter in te lassen. Jelle en Ruud
sprongen op de boot en ik sprong
over de slagboom.
Als beloning voor deze atletische topprestatie sloot de kapitein het hek van de
boot
letterlijk voor mijn neus.
Na een hi-
Ik mocht dus 19 minuten en 59 seconden
in het wachthuisje gaan zitten. Uiteraard hoort dit
allemaal bij zo’n loop. Toch
heb ik een
paar minuten van die 19 minuten bedenktijd nodig gehad om de humor hiervan
in te zien.
Na ruim 5 minuten kwam de begeleider
van Henk ?. Door dat ik geen gebruik
had kunnen maken van de verzorgingspost op km 30 zat ik
niet echt ruim in mijn drinken.
Gelukkig bood deze super aardige man mij spontaan iets te drinken van Henk aan. Henk
blijft
Henk immers. Dit is wel zo super aardig.
Als ik er straks achter ben over
welke Henk we het hebben zal ik dit ook zeker in orde maken.
Voordat de volgende
boot vertrok waren ook Peter Zuidema en Ferry van den Ent gearriveerd.
Het grote
voordeel van deze hele
actie was dat het volgende stuk van de tocht in het gezelschap
van Peter kon lopen. Ik denk dat
het voor mij erg goed geweest is
dat ik tot kilometer
55 met Peter heb mogen mij lopen en heb kunnen profiteren van zijn perfect
vlakke
tempo en het feit dat hij
opmerkelijk bedreven was in het opsporen van de routepijlen.
Dit is werkelijk perfect gegaan.
Alleen bij de verzorgingspost
rond km 40 in het
Twiske ging het even mis. Bruisend van de nieuwe energie vlogen wij weg;
toen ons
na verloop van tijd opviel
dat er geen pijlen meer waren hebben wij toch even moeten
zoeken. Gelukkig zagen wij dat
Ferry er aankwam en niet zoals wij na
de post rechtdoor
ging, maar meteen na de post rechtsaf. Dus hadden wij van een stukje
Twiske kunnen
genieten dat de rest van
de lopers onthouden was.
Als beloning voor het feit dat wij
zo goed ons best gedaan hadden heeft Willem ons nog
verrast met een extra post.
Uiteraard
had dit niets te maken met het feit dat wij te snel waren voor de 30 km post. Naast
het drinken kreeg ik ook nog een
familievoorraad zoute koekjes. Omdat ik het niet
netjes vind om met volle handen te lopen heb
ik die allemaal in mijn mond gestopt.
Het is heel apart lopen terwijl probeert om dat spul netjes kauwend weg te werken.
Uiteindelijk heb ik genietend van al het moois wat de conglomeratie Amsterdam te
bieden heeft
mijn tocht volbracht. Toen station
Diemen in zicht kwam zag ik dat ik
deze editie waarschijnlijk net onder de zes uur volbrengen kon.
Dus heb ik mijn sprint
moeten
inzetten en volhouden tot aan de tafel van Willem in het gebouw de Schakel.
Samenvattend:
dit was weer een schitterende tocht; leuke mensen ontmoet; prachtige en verassende
natuur gezien; goed
gepresteerd en mij kostelijk geamuseerd. Dan te bedenken dat
dit pas de eerste dag van mijn
vakantie was, dus dit belooft iets voor de rest van
de vakantie.
Bovendien waren deze keer mijn benen niet verbrand; wel mijn hoofd en
mijn nek…
Voor de statistiek Jelle was nummer 1 in ik dacht 5:38, Ruud 2 in 5:54;
Peter 3 in 5:58 en ik 4 in 5:59.
Ik was super tevreden zeker omdat ik oorspronkelijk
van plan was om te finishen in 07:07:07. Maar 4e
worden bij de 4e editie
vind ik
eigenlijk nog mooier.
Uiteraard kan ik een geweldig verhaal ophangen dat ik eigenlijk
20 minuten sneller gelopen heb, maar
at is kompleet gelul.
Ik ben 5:59 uur binnen
gekomen nadat ik vertrokken ben. Dat ik door mijn eigen stommiteit 20
minuten in
een bushokje
(of is het boothokje ) heb moeten zitten is jammer maar een feit. En
als ik de boot gehaald had
was ik Peter niet tegen
gekomen en was ik misschien heel
wat later binnen gekomen.
Op mijn site
met van Willem geleende
foto’s waarbij met name weer
mooie en nieuwe stukjes natuur te zien zijn die ik vorige keren niet heb
gezien.
Ook staat hier een animatie van de gelopen route.
Henk Geilen
Info provider loopplezier.tk
Ronde van Amsterdam, 07-
Op zaterdag de 7e juli 2007 ging ik dan op pad voor een spannend en
ongewis avontuur.
Nooit verder gelopen dan een marathon had ik me ingeschreven voor een
zgn. Ultraloop: bijna 62 km, de ronde van Amsterdam.
We gingen om 09.10 uur van start in Diemen, bij perfect weer.
Een graad of 19 a 20, droogen half bewolkt.
De 1e 11 km. Liepen we met een groep van 6, tot de 1e rustpost.
Hier was al volop drank en broodjes en fruit aanwezig.
Na een broodje en wat drinken verder.
Nu met een groepje van 3, met Henk uit Stadskanaal en Arnold uit Delft.
Na zo’n 20 km. vond ik het tempo van Arnold toch iets te snel en besloot
met Henk (ook debutant op de ultraloop) het tempo iets te matigen.
Via de zuidkant van Amsterdam (Duivendrecht, de Amstel, Amstelveen en het
Amsterdamse Bos) kwamen we uit bij Nieuw Sloten, waarna het parcours verder
langs de westrand van Amsterdam liep richting Sloterdijk.
Bij 20 km. waren er alweer drankjes en broodjes. Stapels broodjes, heerlijk!
Een korte paze bij station Sloterdijk en daarna in rustige pas naar de veerboot.
Bijna te rustig, want we haalden hem nog maar net.
Henk en ik hadden een voor ons goed tempo (tegen de 10 km. per uur) gevonden.
Wat was het trouwens een perfect loopweer deze dag, kan niet beter.
Rond de 30 was er even een inzinking en ging het moeilijk. En het is dan nog
zo ver! Gelukkig weet ik uit marathonervaring dat zo’n moeilijke periode vaak
weer overgaat.
De veerboot was een welkome rustpauze en daarna ging het weer een stuk beter.
De 2e helft van de ronde ging via de noordkant en is het mooiste deel van de ronde.
Van Zaandam, via Oostzaan het Twiske in. Daarna via Landsmeer naar het mooie
Waterland (Zunderdorp). Daar lag het 50 km. punt. Eigenlijk had ik verwacht dat het vanaf
daar heel zwaar zou worden, maar het ging daarna juist heel gemakkelijk.
Blijkbaar had ik me genoeg gespaard en de laatste 12 kilometer, via Schellingwoude en
de Nesciobrug, gingen heel lekker. Het laatste stuk liep ik alleen, maar dat ging prima.
In een roes vlogen de laatste kilometers voorbij.
Steeds meer wandelaars kwam ik tegen aan het eind.
Nog even pech bij de Schellingwouderbrug, dat kreng ging net voor mijn neus open
En bleef lang open, want er moesten bergen schepen voorbij.
De Nesciobrug omhoog was ook nog even pittig, maar daarna was het een
heerlijk gevoel: het laatste stukje naar de finish!
Om 16.30 ur kwam ik uiteindelijk binnen, hoera, een feestgevoel, het is gelukt.
Bruto tijd 7.20 uur, was ik als debutant heel tevreden mee.
Ik heb er genoten van mijn 1e ultraloop en moet zeggen: alle complimenten voor
de organisatie.
Volop broodjes en drank en fruit, je hoeft zelf eigenlijk niks mee te nemen.
Wat me ook opviel was de gezellige sfeer tussen de deelnemers. Heel leuke groep mensen.
Kortom: een geweldig leuke 1e ultraloop-
Dit smaakt naar meer!
Willem Kramer
Apeldoorn
__________________________________________________________________________